Pomimo unijnych przepisów dotyczących wylesiania firmy coraz więcej inwestują w olej palmowy. Dlaczego?

Istnieje kilka możliwych wyjaśnień pozornej sprzeczności między presją regulacyjną mającą na celu zawężenie najniższego ryzyka braku zgodności a gotowością firm do inwestowania w obszary o wyższym ryzyku, pisze Matthew Spencer.

Coś dziwnego dzieje się w sektorze oleju palmowego.

Pomimo zbliżającego się wejścia w życie unijnego rozporządzenia w sprawie wylesiania (EUDR) wiele przedsiębiorstw intensyfikuje swoje inwestycje w inicjatywy krajobrazowe.

Zjawisko to jest zaskakujące, ponieważ wielu z nas obawiało się, że EUDR odciągnie firmy od zaopatrywania się w jurysdykcjach o większym ryzyku związanym z lasami.

Niektóre firmy segregują młyny i rafinerie dla Europy i koncentrują się na pozyskiwaniu surowca z plantacji oddalonych od pozostałych lasów i z dala od źródeł zaopatrzenia dla drobnych rolników.

Inni jednak dokonują nowych inwestycji w inicjatywy krajobrazowe w Indonezji i Malezji, w których uczestniczy wiele tysięcy drobnych rolników.

W raporcie opublikowanym niedawno przez Tropical Forest Alliance (TFA), CDP i Proforest zidentyfikowano łącznie 37 podejść do krajobrazu i jurysdykcji wspieranych przez firmy i skupiających się na produkcji palm, przewyższając jakikolwiek inny sektor towarowy.

Odzwierciedla to doświadczenie IDH w Acehu, gdzie do niezłomnych partnerów, takich jak Unilever, Pepsico i Musim Mas, dołącza obecnie rosnąca grupa kupujących i handlowców, w tym Mars, Apical, GAR i Mondelēz.

Co wyjaśnia tę oczywistą sprzeczność między presją regulacyjną mającą na celu zawężenie zakresu najniższego ryzyka braku zgodności a gotowością przedsiębiorstw do inwestowania w obszary o wyższym ryzyku?

Istnieje kilka możliwych wyjaśnień.

W przypadku najlepszych inicjatyw krajobrazowych ryzyko wylesiania może szybko spaść

Coraz więcej dowodów wskazuje na to, jak podejścia krajobrazowe mogą ograniczyć wylesianie.

W Mato Grosso w Brazylii, gdzie od ośmiu lat jurysdykcja obejmuje cały stan, wylesianie Amazonii nieznacznie wzrosło pod rządami Bolsonaro, w przeciwieństwie do wielu innych stanów Legalnej Amazonii, w których nastąpił duży skok.

W Aceh Tamiang w Indonezji wylesianie spadło do zaledwie 30 hektarów w 2021 r. z ponad 400 hektarów w poprzednich latach po wejściu w życie skoordynowanego ostrzeżenia o wylesianiu i planu działania.

Sukces koalicji krajobrazowej w Aceh Tamiang inspiruje obecnie nowe partnerstwa w innych zagrożonych okręgach leśnych w strefie buforowej Aceh wokół ekosystemu Leuser.

Ponadto drobni producenci rolni są największą nadzieją na zwiększenie podaży oleju palmowego. Handlowcy określają obecnie palmę jako „rynek sprzedawców” z rosnącym popytem w Azji i wieloma fabrykami działającymi w ograniczonych mocach produkcyjnych.

Możliwości zwiększenia podaży z plantacji w Malezji i Indonezji są ograniczone, biorąc pod uwagę ich politykę ochrony lasów.

Stwarza to uzasadnienie biznesowe dla firm do inwestowania we wzrost produktywności niezależnych drobnych rolników, a inicjatywy krajobrazowe pozwalają im to robić w koordynacji z innymi grupami przedsiębiorstw i rolników.

Podejścia oparte na jurysdykcjach do identyfikowalności EUDR będą prawdopodobnie bardziej opłacalne na obszarach zaopatrzenia zdominowanych przez drobnych rolników

Koszty śledzenia dostaw towarów stwarzających zagrożenie dla lasów mogą być bardzo wysokie i powtarzać się co roku, gdy drobni producenci rolni zmieniają nabywców.

Jeden z usługodawców szacuje, że koszty kompilacji i mapowania danych geolokalizacyjnych i tytułu własności gruntów mieszczą się w przedziale 6–14 euro na gospodarstwo.

Dane te często znajdują się już w posiadaniu rządu, więc przy wsparciu władz lokalnych, które uczestniczą w porozumieniach krajobrazowych, koszty te można dzielić.

Istnieje również kusząca perspektywa uznania przez UE identyfikowalności jurysdykcji, jeśli zweryfikowany obszar wolny od wylesiania będzie w stanie gromadzić dane geolokalizacyjne na poziomie okręgu, zamiast fizycznie śledzić towary z poziomu gospodarstwa przez wiele warstw lokalnego łańcucha dostaw.

Rząd wietnamski wspiera pilotażowy projekt IDH z dziesięcioma producentami kawy z centralnych wyżyn, którzy porównają koszty różnych podejść do identyfikowalności.

Ryzykiem społecznym nie da się zarządzać bez zaangażowania w obszary zaopatrzenia

Pomimo swojej nazwy EUDR stwarza obowiązki wykraczające poza wylesianie. Importowany produkt musi także „być wyprodukowany zgodnie z odpowiednimi przepisami kraju produkcji”.

Co więcej, jest to dopiero pierwszy akt przełomowego pakietu nowych europejskich regulacji, co oznacza, że ​​ryzyka zaczną się skupiać w sprawozdawczości przedsiębiorstw i wymogach prawnych dotyczących biznesu.

Praca przymusowa jest niezwykle trudna do wykrycia, ale jest realną możliwością na plantacjach palm zależnych od pracy imigrantów.

Praca dzieci jest zjawiskiem powszechnym i niemożliwym do zarządzania bez zgody społeczności.

Biorąc pod uwagę, że ciężar dowodu spoczywa na przedsiębiorstwie importującym, duże marki wykazują coraz większe zainteresowanie sprawdzeniem, czy inicjatywy krajobrazowe mogą uwzględniać prawa człowieka i zagrożenia społeczne.

Różne reakcje na ryzyko biznesowe?

Możliwe, że obserwujemy dwie różne reakcje na ryzyko korporacyjne. Podejście „pozbądźmy się tego ryzyka” ma na celu wyeliminowanie ryzyka wylesiania w najszybszy i najtańszy sposób, ale nie łączy kropek z innymi zagrożeniami społecznymi lub środowiskowymi, które istnieją na obszarach zaopatrzenia „bezpiecznych dla lasów”.

Druga odpowiedź „zajmijmy się ryzykiem u źródła” pozwala zarządzać powiązanym ryzykiem poprzez zaangażowanie kluczowych interesariuszy w obszarach zaopatrzenia, często za pośrednictwem inicjatyw krajobrazowych.

Inicjatywy krajobrazowe nie mają na celu pozbycia się wszystkich zagrożeń społecznych i środowiskowych, ale faktycznie je redukują u źródła.

Dlatego stanowią one część strategii zarządzania ryzykiem coraz większej liczby nabywców i handlarzy palmami. Można się założyć, że w ramach istniejącej współpracy w dziedzinie krajobrazu wyłonią się najlepsze modele pozyskiwania palm i identyfikowalności z myślą o lasach i rolnikach.