Z najnowszych briefingów EBC dotyczących polityki pieniężnej wynika, że decydenci podjęli decyzję o obniżce stóp procentowych, obawiając się, że zbyt długie oczekiwanie na potwierdzenie inflacji może zwiększyć ryzyko spadku poniżej celu 2%.
Europejski Bank Centralny (EBC) stwierdził, że jego decyzja o obniżce stóp procentowych w czerwcu wynikała z obaw, że zbyt długie oczekiwanie na potwierdzenie, że inflacja zmierza w stronę 2%, stwarzałoby „znaczne ryzyko” nieosiągnięcia celu.
W opublikowanym w czwartek protokole dotyczącym polityki pieniężnej z posiedzenia w dniach 5–6 czerwca urzędnicy EBC stwierdzili, że podjęli „ostateczną decyzję” o obniżce stóp procentowych, mimo że główne dane okazały się mniej jednoznaczne, niż oczekiwano. Decyzja ta sygnalizuje, że Frankfurt zmierza w stronę mniej restrykcyjnej polityki pieniężnej.
Decyzja ta sygnalizuje zmianę kursu Frankfurtu na mniej restrykcyjną politykę pieniężną.
Z rachunków wynika, że poziom zacieśnienia polityki pieniężnej niezbędny do obniżenia inflacji z 2,6% do 2% był „prawdopodobnie niższy” od obowiązującego od września 2023 r. Oznacza to, że w ocenie EBC inflacja może osiągnąć ostateczną obniżkę do 2% nawet z niższymi stopami procentowymi.
Urzędnicy twierdzą, że czerwcowa obniżka stóp zapewniła „lepszą ochronę przed szokami spadkowymi” w porównaniu z utrzymaniem obecnych poziomów.
EBC zauważył, że podstawowe stopy procentowe pozostaną restrykcyjne nawet po obniżce o 25 punktów bazowych, co sugeruje, że mogą nastąpić dalsze obniżki.
Ponadto koszty finansowania uważa się za restrykcyjne i oczekuje się, że realne stopy procentowe osiągną w tym cyklu szczyt.
Większość urzędników EBC wyraziła większą pewność, że inflacja spadnie do celu 2% do drugiej połowy 2025, a następnie utrzyma się na tym poziomie.
W szczególności prognozy inflacji przewidują spadek z 5,4% w 2023 r. do średnio 2,5% w 2024 r. i osiągnięcie celu w drugiej połowie 2025 r.
Rozbieżne opinie wśród członków EBC
Sprawozdanie EBC ujawnia jednak rozbieżne poglądy wewnątrz zarządu, przy czym najbardziej agresywni członkowie podkreślają zwiększoną niepewność co do perspektyw.
Odzwierciedlając rosnące ceny surowców energetycznych i nieenergetycznych oraz niedawne niespodzianki w postaci wzrostu inflacji w usługach, „w zaktualizowanych projekcjach dezinflacja ta była nieco wolniejsza”.
Część członków uważała, że dane dostępne od ostatniego posiedzenia nie utwierdziły ich w przekonaniu, że inflacja może osiągnąć 2%.
Członkowie ci wyrazili także obawy dotyczące obniżki stóp, uznając, że ryzyko dla perspektyw inflacji przechyliło się w górę ze względu na trwające ożywienie gospodarcze i zwiększone ryzyko geopolityczne.
Ponadto argumentowali, że niewielkie zaniżenie inflacji byłoby „znacznie mniej” kosztowne niż ciągłe zawyżanie. Dodali, że obniżka stóp procentowych nie jest w pełni zgodna z podejściem opartym na danych.
Jednak pomimo tych zastrzeżeń pojawiła się chęć poparcia propozycji głównego ekonomisty EBC Philipa Lane’a.
Członek wyrażający zdanie odrębne głosował przeciwko obniżce stóp procentowych, powołując się na utrzymującą się inflację, potencjalne nowe wstrząsy wynikające z ryzyka geopolitycznego oraz ryzyko, że odchylenie od amerykańskich stóp procentowych może zaostrzyć inflację poprzez wpływ kursu walutowego.
Przyszłe podejście do polityki nadal zależy od danych
Patrząc na przyszłe posiedzenia, członkowie podkreślili swoje zaangażowanie w zapewnienie możliwie najszybszego trwałego powrotu inflacji do średniookresowego celu wynoszącego 2%. Potwierdzili zamiar utrzymania wystarczająco restrykcyjnych kluczowych stóp procentowych tak długo, jak będzie to konieczne do osiągnięcia tego celu.
Podkreślili znaczenie opartego na danych podejścia „spotkanie po spotkaniu” w celu ustalenia odpowiedniego poziomu i czasu trwania ograniczeń bez wcześniejszego zobowiązania się do określonej trajektorii taryfowej.
