Odpowiedzialna turystyka nie dotyczy tylko fizycznego środka transportu. Chodzi o pokorę i ciekawość. Chodzi o szacunek dla ludzi, których ojczyzny odwiedzamy — wszystko to jest kluczowe dla wspierania ciągłego postępu w innowacjach w zrównoważonym rozwoju, pisze Julie Green.
W zeszłym tygodniu Cruise Port Rotterdam ogłosił, że jeszcze w tym roku statki wycieczkowe będą mogły korzystać z zasilania lądowego, wykorzystując energię wiatru i słońca.
Rotterdam to tylko jeden z wielu portów instalujących tę infrastrukturę. Porty pracują nad dotrzymaniem unijnego terminu regulacyjnego dotyczącego zapewnienia statkom dostępu do energii elektrycznej z lądu do 2030 r.
Technologia ta, wprowadzona przez branżę rejsową ponad 20 lat temu, może znacząco ograniczyć emisję spalin, umożliwiając statkom wyłączanie silników i podłączanie się do lądowego źródła zasilania w celu utrzymania usług pokładowych.
Obecnie około 50% wszystkich statków wycieczkowych ma technologię wymaganą do podłączenia się do niewielkiego odsetka portów, które obecnie mają infrastrukturę. Do 2028 r. ponad 80% statków wycieczkowych będzie miało możliwość „podłączenia się” podczas pobytu w porcie, w którym dostępne jest zasilanie lądowe.
To jeden z widocznych przykładów zmian zachodzących w podróżach statkiem w ramach zbiorowego wysiłku na rzecz osiągnięcia zerowej emisji netto do roku 2050.
Aby osiągnąć ten ważny cel, statki wycieczkowe również ewoluują — choć nie pod względem wielkości, jak niektórzy mogliby sądzić.
Skoro jednak rozważamy kwestię wielkości, powiem, że większość dzisiejszych statków wycieczkowych (około 70% światowej floty) to jednostki małe lub średniej wielkości (3000 pasażerów lub mniej) i oczekuje się, że ten stosunek pozostanie taki sam w dającej się przewidzieć przyszłości.
Co nowego w temacie statków wycieczkowych?
Cechą wyróżniającą dzisiejsze i przyszłe statki wycieczkowe jest rosnąca liczba jednostek, które są modernizowane i wodowane, a także liczba nowych jednostek wyposażonych w najnowocześniejsze technologie, dzięki którym stają się one najbardziej energooszczędnymi i przyjaznymi dla środowiska statkami w historii floty wycieczkowej, niezależnie od ich rozmiaru.
Linie rejsowe inwestują miliardy w nowe statki i technologie silników, które pozwolą na wykorzystanie paliw o niskiej lub zerowej emisji gazów cieplarnianych. Przeprowadzane są testy w celu zrozumienia, w jakim stopniu ogniwa paliwowe i baterie mogą zasilać urządzenia pokładowe.
Na przykład, w ramach wspólnej inicjatywy z przemysłem na Uniwersytecie w Genui naukowcy pracujący nad ogniwami paliwowymi, które mają wychwytywać emisje i generować energię, testują różne materiały i konfiguracje pod kątem produkcji przemysłowej.
Wiele projektów pilotażowych i prób morskich, prowadzonych przez firmy rejsowe, testuje nowe rodzaje paliw, w tym zaawansowane biopaliwa i paliwa syntetyczne. Wypuszczane są statki, które mogą być zasilane zielonym metanolem.
Te wysiłki pozwalają na przykład statkom operującym w Europie na średnią redukcję emisji CO2 o 16% na statek. Wyniki te wskazują na oddzielenie naszego wzrostu od emisji, dzięki wielu już wdrożonym środkom.
Pełna prędkość w zieloną przyszłość
Dostępność i skalowalność zrównoważonych paliw morskich rzeczywiście stanowią wyzwanie. Linie rejsowe, stocznie, porty, instytucje akademickie, dostawcy paliw, producenci silników i cały łańcuch dostaw zakasali rękawy, aby stawić czoła wyzwaniu i czynią postępy.
Wspólnie z organizacjami pozarządowymi apelujemy do rządów o wsparcie tych wysiłków i pomoc w przyspieszeniu przejścia na nową generację paliw zrównoważonych poprzez zwiększenie zachęt do ich rozwoju i produkcji.
Liczne korzyści płynące z innowacji na statkach wycieczkowych obejmują również lokalne społeczności. Aby podać tylko jeden przykład, w zeszłym roku jedna linia wycieczkowa wyprodukowała na pokładzie prawie 7 milionów metrów sześciennych, czyli 89% swojego całkowitego zużycia słodkiej wody.
Technologie i praktyki, które to umożliwiły, stanowią integralną część działalności wielu linii rejsowych, co oznacza, że nie muszą one już polegać na zewnętrznych dostawach wody.
Samowystarczalność jest pomijaną wartością w leksykonie zrównoważonego rozwoju i może stanowić użyteczny model dla ośrodków wypoczynkowych i innych form turystyki. Tego typu postępy i współpraca wspierają rodzaj innowacji potrzebnych do stworzenia zrównoważonej przyszłości.
Przykłady zrównoważonych praktyk turystycznych można znaleźć również w wielu miastach, które odwiedzamy. Program „Respect the city” w chorwackim mieście Dubrownik, którego branża rejsowa jest silnym zwolennikiem, służy jako ważne przypomnienie o naszych obowiązkach podczas podróży.
Odpowiedzialna turystyka nie dotyczy tylko fizycznego środka transportu. To także nastawienie.
Chodzi o pokorę i ciekawość. Chodzi o gotowość do poznawania różnych kultur i o szacunek dla ludzi, których ojczyzny odwiedzamy — a wszystko to jest kluczowe dla wspierania ciągłego postępu w innowacjach w zrównoważonym rozwoju.
A jeśli umożliwienie ludziom podróżowania pomoże im lepiej zrozumieć siebie nawzajem, skorzystamy na tym wszyscy.
