W Rosji igrzyska olimpijskie nie są transmitowane w telewizji, a niektórzy politycy i osobistości medialne nazwali nawet tych, którzy chcieliby wziąć udział w igrzyskach w Paryżu, zdrajcami.
Rzadko pojawiający się na podium i wykluczeni z ceremonii otwarcia igrzysk olimpijskich, 15 rosyjskich sportowców biorących udział w tegorocznych Igrzyskach ma niespokojny status „indywidualnych neutralnych sportowców” po rosyjskiej inwazji na Ukrainę.
Część mieszkańców Wioski Olimpijskiej sprzeciwiała się ich udziałowi, a opinia publiczna w Rosji jest podzielona.
W Rosji igrzyska olimpijskie nie są transmitowane w telewizji, a niektórzy politycy i osobistości medialne nazwali uczestników igrzysk w Paryżu zdrajcami.
„Jesteśmy tu, żeby walczyć o siebie” – powiedziała 20-letnia tenisistka Diana Shnaider, dodając, że to było „niesamowite” być na swoich pierwszych igrzyskach olimpijskich.
Ona i Mirra Andreeva zostały pierwszymi Rosjankami, które zdobyły medal na igrzyskach olimpijskich w Paryżu, zdobywając w niedzielę srebro w grze podwójnej kobiet.
Srebro Shnaidera i Andreevy w tenisie było pierwszym dla rosyjskich sportowców. Stanęli na podium w pasujących zielono-białych dresach, gdy podniesiono zieloną flagę z napisem AIN — francuski akronim od Individual Neutral Athlete (indywidualny neutralny sportowiec).
Władze Ukrainy i Komitet Olimpijski chciały wykluczyć rosyjskich sportowców ze wszystkich dyscyplin międzynarodowych i sprzeciwiły się staraniom MKOl, aby włączyć ich jako neutralnych sportowców.
Ukraina krótkotrwale zbojkotowała kwalifikacje olimpijskie, w których mogli wziąć udział Rosjanie, ale zmieniła swoją politykę, stając w obliczu ryzyka, że w ogóle nie będzie reprezentowana na igrzyskach olimpijskich.
Według ukraińskiego Ministerstwa Sportu w wojnie brało udział ponad 3000 ukraińskich sportowców i trenerów, a prawie 500 z nich poniosło śmierć.
W tegorocznych Igrzyskach Olimpijskich w Paryżu wzięło udział zaledwie 140 sportowców z Ukrainy, co oznacza najmniejszą letnią delegację olimpijską w historii tego kraju.
Aktywiści zbierali informacje z mediów społecznościowych rosyjskich sportowców w okresie poprzedzającym igrzyska olimpijskie, oznaczając posty, które ich zdaniem wyrażały poparcie dla wojny.
Zapytana o polubienia dwóch z tych oznaczonych postów po przegranej w niedzielnym finale, Shnaider odpowiedziała: „Nie będę tutaj odpowiadać na żadne tematy polityczne”.
Ukraińska medalistka, skoczkini wzwyż, Jarosława Mahuczich, następnego dnia wypowiedziała się na temat neutralnych sportowców, pytając: „jak terroryście można pozwolić na udział w zawodach o tematyce pokojowej?”
„Igrzyska olimpijskie są o pokoju” – powiedziała. „Ale Rosja nie zatrzymała się i podczas tych igrzysk doszło do masowych ataków na miasta ukraińskie”.
„Neutralni” stanowią jedynie ułamek rosyjskich sportowców
Spośród 32 „neutralnych” sportowców w Paryżu, 17 wcześniej reprezentowało Białoruś, a tylko 15 Rosję.
Na ostatnich letnich igrzyskach olimpijskich w Tokio było ponad 300 Rosjan.
W gimnastyce i podnoszeniu ciężarów rosyjskie drużyny ominęły rundy kwalifikacyjne na znak protestu przeciwko zmuszaniu ich do rywalizacji w charakterze neutralnych zawodników lub poddania się weryfikacji, obejmującej m.in. kontrole mediów społecznościowych.
Niektórzy sportowcy zakwalifikowali się nawet do przyjęcia zaproszenia na igrzyska olimpijskie i wycofali się na kilka tygodni przed ich rozpoczęciem. MKOl wymienia 10 Rosjan i jednego Białorusina, którzy „na początku przyjęli zaproszenie, ale później odmówili”.
Nie jest jasne, czy podjęli decyzję o wycofaniu się pod presją sytuacji na własnym boisku.
Według statystyk norweskiej stacji telewizyjnej NRK co najmniej 82 sportowców startujących w tegorocznych igrzyskach olimpijskich urodziło się w Rosji, wliczając w to sportowców neutralnych.
Spośród ponad 60 sportowców rywalizujących dla innych krajów, niektórzy mieszkali poza Rosją od lat lub przeprowadzili się za granicę jako dzieci. Inni zmienili swoje sportowe przywiązanie od czasu inwazji Rosji na Ukrainę.
