55 praktyk kulturowych, od europejskiego dmuchania szkła po produkcję oliwek w Türkiye, zostało wpisanych na Listę Niematerialnego Dziedzictwa UNESCO na rok 2023.
Od tradycyjnej położnictwa praktykowanej w wielu krajach na całym świecie, po europejskie dmuchanie szkła i peruwiańskie ceviche, UNESCO (Organizacja Narodów Zjednoczonych ds. Oświaty, Nauki i Kultury) ma zamiar opublikować Listę Dziedzictwa Niematerialnego na rok 2023.
Lista stanowi część szerszych wysiłków UNESCO mających na celu ochronę i promowanie różnorodności kulturowej i dziedzictwa kulturowego na całym świecie.
Posiedzenie komisji odbędzie się w Kasane w Botswanie w dniach 4–7 grudnia, gdzie jej członkowie rozpatrzą nominacje do wpisu 55 praktyk kulturowych złożone przez 72 Państwa-Strony.
W oczekiwaniu na ujawnienie tegorocznej listy, oto rzut oka na wybrane godne uwagi wpisy, które zapewniły sobie miejsce na długiej liście nominacji:
Produkcja szkła w Czechach, Finlandii, Francji, Niemczech, Węgrzech i Hiszpanii
Odwieczne rzemiosło ręcznego wytwarzania szkła obejmuje formowanie i ozdabianie zarówno szkła na gorąco, jak i na zimno, w wyniku czego powstają wyroby ze szkła pustego, szkła płaskiego i szkła koronowego.
Ta skomplikowana wiedza i umiejętności były przekazywane z pokolenia na pokolenie w rodzinach lub podczas praktyk zawodowych.
Ta uświęcona tradycją tradycja nie tylko dała początek określonej terminologii, ale także wywarła wpływ na tradycje świąteczne i ceremonie religijne.
Dabkeh, tradycyjny taniec w Palestynie
Dabkeh to taniec palestyński wykonywany przez grupę przy akompaniamencie tradycyjnych instrumentów dętych i popularnego śpiewu.
Taniec, będący środkiem wyrażania tożsamości kulturowej, celebrowania uroczystości rodzinnych i zacieśniania więzi społecznych, wykonywany jest podczas festiwali, uroczystości i wydarzeń, takich jak wesela i ukończenie szkoły.
Dabkeh i towarzysząca mu sztuka i rzemiosło są przekazywane poprzez nieformalne szkolenie i udział w uroczystościach towarzyskich.
Produkcja ogrodów ze słomy sodowej na Litwie
Ogrody ze słomy sodowej to wiszące ozdoby wykonane z łodyg zbóż.
Praktyka ta polega na uprawie zbóż (zwykle żyta), obróbce słomy i tworzeniu struktur geometrycznych o różnej wielkości.
Struktury są następnie dekorowane detalami symbolizującymi płodność i dobrobyt.
Kojarzone z dobrostanem i duchowością zawieszane są nad kołyskami oraz stołami weselnymi i rodzinnymi.
Położnictwo
Położne są towarzyszkami i wsparciem kobiet w ciąży i ich rodzin przed, w trakcie i po porodzie.
W oparciu o praktyki oparte na dowodach oraz tradycyjną wiedzę, umiejętności i techniki, położnictwo różni się w zależności od kontekstu społecznego, kulturowego i naturalnego różnych społeczności i krajów.
Obejmuje określone praktyki kulturowe, słownictwo, uroczystości i rytuały. W wielu krajach praktyka ta wymaga certyfikacji i jest przekazywana w ramach edukacji formalnej.
Praktyka śpiewu operowego we Włoszech
Śpiew operowy we Włoszech to fizjologicznie kontrolowany sposób śpiewania, który zwiększa siłę nośną głosu w przestrzeniach akustycznych, takich jak amfiteatry i kościoły.
Wiąże się z określoną mimiką i gestami ciała i obejmuje połączenie muzyki, dramatu, gry aktorskiej i inscenizacji.
Jest środkiem wolności wypowiedzi i dialogu międzypokoleniowego, a jego wartość kulturowa jest uznawana w kraju i za granicą.
Al-Man’ouché, emblematyczna praktyka kulinarna w Libanie
Al-Man’ouché to podpłomyk przygotowywany w domach i wyspecjalizowanych piekarniach, którym delektują się podczas śniadania mieszkańcy Libanu ze wszystkich środowisk.
Przygotowując ciasto, praktykujący modlą się, aby wyrosło, muzułmanie recytują początek Fatiha, a chrześcijanie odmawiają modlitwy i czynią znak krzyża.
Jego aromat przywołuje na myśl tradycyjne poranne spotkania, czyli sobhhiyé, kluczowe momenty interakcji społecznych. Jej sprzedaż w małych piekarniach przyczynia się także do lokalnego rozwoju gospodarczego.
Malhun, popularna sztuka poetycka i muzyczna w Maroku
Malhun to popularna w Maroku forma ekspresji poetyckiej, łącząca piosenkę, teatr, metaforę i symbolikę w przystępnym języku i świątecznej atmosferze.
Praktyka przekazywana jest nieformalnie, a także poprzez organizacje, konserwatoria muzyczne i publikacje.
Odbywa się w wielu przestrzeniach, od spotkań rodzinnych po duże sale widowiskowe i festiwale Malhun.
Uprawa oliwek w Türkiye
W Türkiye uprawa oliwek obejmuje szczepienie, przycinanie i nawożenie dzikich drzew oliwnych, zwanych delice, oraz zbieranie, zbieranie i przetwarzanie oliwek.
Początek i koniec sezonu żniwnego wyznaczają liczne rytuały, święta i praktyki społeczne.
