Wielka Brytania jest pierwszą dużą gospodarką, która wprowadziła przepisy dotyczące osiągnięcia zerowej emisji netto i redukuje swoje emisje szybciej niż jakikolwiek inny kraj z grupy G7.
Wielka Brytania ogłosiła plany nałożenia od 2027 r. opłaty węglowej na importowane surowce, takie jak aluminium, żelazo, stal i cement, aby zapobiec podcinaniu cen firm przez zagranicznych producentów.
Ogłaszając swój plan, brytyjskie ministerstwo skarbu stwierdziło, że proponowany nowy podatek wyrówna szanse, pomagając bardziej ekologicznym producentom krajowym w konkurowaniu z bardziej emisyjnymi, ale tańszymi rywalami zagranicznymi.
British Steel skrytykowało jednak to posunięcie jako zbyt powolne, gdyż wejdzie w życie rok po wprowadzeniu w życie podobnych propozycji z Unii Europejskiej.
Od lat wyrażano obawy, że wysiłki Wielkiej Brytanii na rzecz ograniczenia emisji gazów cieplarnianych nie zostaną dorównane za granicą, co oznacza, że emisje są po prostu przenoszone do krajów, które nie mają ambitnych celów w zakresie zerowej emisji netto, i przynoszą niewielkie korzyści globalne.
Należy zająć się problemem „wycieku emisji”.
Nowe przepisy będą dotyczyć problemu „ucieczki emisji”, zmniejszając ryzyko przeniesienia produkcji i związanych z nią emisji do innych krajów ze względu na niższą cenę emisji dwutlenku węgla.
„Ta opłata sprawi, że produkty o dużej emisji dwutlenku węgla z zagranicy – takie jak stal i ceramika – będą miały cenę porównywalną z cenami produkowanymi w Wielkiej Brytanii, dzięki czemu nasze wysiłki na rzecz dekarbonizacji przełożą się na redukcję globalnych emisji” – powiedział szef skarbu Jeremy Hunt.
W ciągu ostatnich kilku miesięcy brytyjski rząd konserwatystów spotkał się z krytyką po tym, jak premier Rishi Sunak złagodził niektóre zobowiązania kraju w zakresie ochrony środowiska i stwierdził, że „nie przepada za ideologicznymi fanatykami”.
Chociaż wdrożenie tak zwanego mechanizmu dostosowania granic pod względem emisji dwutlenku węgla (ang. CBAM) zostało powszechnie przyjęte z zadowoleniem, data jego rozpoczęcia wzbudziła pewne obawy, ponieważ podobny wniosek UE wejdzie w życie w 2026 r.
Wdrożenie „powolne”
Choć Wielka Brytania całkowicie opuściła UE pod koniec 2020 r., ponad cztery lata po referendum w sprawie brexitu, często kopiuje politykę swoich byłych partnerów w szeregu polityk.
„Ponieważ ponad 90% światowej produkcji stali nie ponosi kosztów emisji, słuszne jest wprowadzenie nowej polityki dotyczącej granic emisji dwutlenku węgla, aby stworzyć równe warunki działania w zakresie cen emisji dwutlenku węgla” – powiedział dyrektor generalny UK Steel Gareth Stace.
„Pomimo tego, że sektor stalowy wielokrotnie ostrzegał urzędników, jak narażona byłaby Wielka Brytania, gdyby nie odzwierciedlała harmonogramu wdrażania UE, wydaje się, że dzisiejszy rząd aktywnie planuje właśnie taki scenariusz” – dodał.
