Obrazy, rysunki i rzeźby stworzone przez czarnoskórych artystów prezentowane są w londyńskiej National Portrait Gallery w ramach szeroko zakrojonych badań nad portretem Czarnej postaci w sztuce współczesnej.
Nowa wystawa w londyńskiej National Portrait Gallery, zatytułowana „The Time is Always Now: Artists Reframe the Black Rysunek”, gromadzi prace 22 współczesnych czarnoskórych artystów z Wielkiej Brytanii i Stanów Zjednoczonych, którzy szturmem podbijają świat sztuki.
Kurator Ekow Eshun twierdzi, że wystawa jest zaproszeniem do zastanowienia się, jak wygląda „doświadczenie Czarnych, doświadczenie przeżyte przez Czarnych, tożsamość i byt Czarnych, obecność i historia”.
Oprócz nowych prac rzeźbiarskich stworzonych specjalnie dla National Portrait Gallery, wystawa obejmuje prace prezentowane w Wielkiej Brytanii po raz pierwszy, a także obrazy rzadko pokazywane w galeriach publicznych.
Historycznie rzecz biorąc, biali zachodni artyści zdominowali sposób przedstawiania Czarnych w sztuce, często w służebnych rolach lub jako „egzotyczni” stereotypiści.
Jednak „The Time is Always Now”, którego nazwa wzięła się od eseju amerykańskiego autora Jamesa Baldwina na temat desegregacji, stanowi wezwanie do zmian, stawiając zdecydowanie na pierwszym planie czarnoskórych artystów i podmioty.
Co można zobaczyć na wystawie?
Wystawa jest podzielona na trzy główne tematy – podwójna świadomość, trwałość historii oraz pokrewieństwo i powiązania – każdy z nich oferuje refleksje na temat rasy, tożsamości i przynależności.
W części poświęconej podwójnej świadomości artyści tacy jak Claudette Johnson i Amy Sherald rzucają wyzwanie tradycyjnym pojęciom reprezentacji.
Sherald, która stała się powszechnie znana po tym, jak w 2018 roku zlecono jej namalowanie Michelle Obamy, ówczesnej Pierwszej Damy Stanów Zjednoczonych, prezentuje swoje portrety Afroamerykanów naturalnej wielkości w skali szarości.
Tymczasem fragmentaryczne portrety Nathaniela Mary Quinna i monumentalne rzeźby Thomasa J. Price’a konfrontują widzów ze złożonością samooceny i ram społecznych.
Prezentowane są także prace innych cenionych artystów, takich jak Michael Armitage, Lubaina Himid, Kerry James Marshall i Toyin Ojih Odutola.
Temat Trwałość historii konfrontuje narracje historyczne i ich wpływ na współczesne społeczeństwo.
Postacie historyczne, takie jak Harriet Tubman i Nanny of the Maroons, zostają powołane do życia dzięki mistrzowskiemu dziełu Kimathi Donkor. „Obydwaj byli działaczami, a właściwie dowódcami wojskowymi w walce z niewolnictwem” – wyjaśnia Donkor.
„Szczególnie od czasu morderstwa George’a Floyda i powszechnych protestów, które miały miejsce w kontekście Black Lives Matter, kwestie rasy i reprezentacji w pewnym sensie przesunęły się wyżej w agendzie mediów i kultury. Myślę jednak, że nadal jesteśmy na etapie na najwcześniejszych etapach” – stwierdza.
Na koniec sekcja poświęcona pokrewieństwu i powiązaniom celebruje bogactwo społeczności i kultury Czarnych. Prace Hurvina Andersona, Denzila Forrestera i Chrisa Ofiliego przedstawiają chwile radości i odporności, podczas gdy Toyin Ojih Odutola i Njideka Akunyili Crosby poruszają tematy domowe i przynależności.
Po wystawie w National Portrait Gallery wystawa będzie zwiedzać The Box w Plymouth, a następnie udać się do USA.
Wystawa czynna od 22 lutego do 19 maja 2024 r. w londyńskiej National Portrait Gallery.
