Jamajski poeta Jason Allen-Paisant zdobył prestiżową nagrodę TS Eliota za swój drugi zbiór wierszy „Autoportret jako Otello”, który na nowo przedstawia bohatera Szekspira we współczesnym krajobrazie.
Jamajski poeta Jason Allen-Paisant zdobył prestiżową nagrodę TS Eliot Prize w dziedzinie poezji za swój drugi zbiór wierszy „Autoportret jako Otello”.
Książka na nowo przedstawia ciemnoskórego bohatera Szekspira we współczesnym krajobrazie, badając to, co Allen-Paisant nazywa „brakującą historią Otella” i rysując podobieństwa do życia współczesnych czarnych imigrantów płci męskiej w Europie.
„Przez wiele, wiele lat uderzało mnie, jak sztuka („Otello”) nie wyobraża sobie, że tak powiem, wszystkiego, co może kryć się za postacią taką jak Otello” – wyjaśnił po nominacji do nagrody.
„Jeśli Otello był obcokrajowcem w Wenecji, jak mówi sztuka, to skąd przybył? Jak tam dotarł? Jaki był jego język ojczysty? Jakie było jego pochodzenie? Takie pytania chciałby zadać autor żyjący w typie skóry Otella” – powiedział.
Sędziowie Paul Muldoon, Sasha Dugdale i Denise Saul nazwali tę kolekcję „książką o dużych ambicjach, która łączy się z dużą wyobraźnią, świeżością i zacięciem technicznym”.
We wspólnym oświadczeniu napisali: „Jak sugeruje tytuł, poezję wygłasza się z teatralnością, różnymi głosami i rejestrami, niezależnie od położenia geograficznego i epoki. Stworzenie takiego dzieła w takim stylu i w takim stylu wymaga nie lada odwagi. Jesteśmy pewni, że „Autoportret w roli Otella” to książka, do której czytelnicy będą wracać przez wiele lat.”
43-letni pisarz i naukowiec był wyraźnie wzruszony, gdy w poniedziałkowy wieczór przyjął nagrodę. Wcześniej powiedział, że zdobycie nagrody TS Eliota „zmienia twoje życie jako pisarza”.
„Jestem tylko małym wiejskim chłopcem z Jamajki. Przebyłem długą drogę, aby się tu dostać” – powiedział BBC po zwycięstwie, dodając, że jest pierwszą osobą w rodzinie, która zdała egzamin A i poszła na uniwersytet.
„Więc biorąc to pod uwagę, nie ma w tym nic prawdopodobnego”.
Luki archiwalne, wymyślone historie
„Autoportret jako Otello” zawiera kilka sonetów i wierszy prozatorskich. Allen-Paisant powiedział, że jeśli chodzi o formę, chciał znaleźć równowagę między rygorem a zabawą. Pierwsza część książki „jest wyraźnie napisana z myślą o wykonaniu” – mówi.
Allen-Paisant stwierdził, że aby zamieszkać w skórze Murzyna przybywającego do Wenecji w epoce renesansu, musiał przeprowadzić wiele badań, podczas których napotkał zdumiewający brak zapisów historycznych.
„Spędziłem dużo czasu, czytając książki o angielskich podróżnikach do Wenecji w XVI i XVII wieku, (…) czytając artykuły na temat Afrykanów mieszkających w Wenecji w epoce renesansu” – powiedział.
„Ale także konfrontacja z luką w archiwach, ogromną luką archiwalną wokół historii tych ludzi z tego okresu, co doprowadziło mnie do sztuk wizualnych. Zatem praca ta w dużym stopniu nawiązuje do sztuk wizualnych związanych z ciałem Czarnego i jego historią.
Wiersz „Obraz i rama” opisuje doświadczenie bycia czarnym mężczyzną we współczesnej Wenecji, kontemplując przedstawienia ciemnoskórych ludzi na obrazach renesansowych, ich historie, które nigdy nie zostały opowiedziane i historię, którą trzeba wymyślić.
Twórczość Allen-Paisanta często pokrywa się z poezją i filozofią, zgłębiając życiowe doświadczenia artystów i społeczności afrodiasporycznych na całym świecie.
Mieszka w Leeds, wykłada teorię krytyczną i kreatywne pisanie na Uniwersytecie w Manchesterze. Jego pierwszy zbiór poezji „Thinking with Trees” został uhonorowany nagrodą OCM Bocas Prize w dziedzinie literatury karaibskiej w 2022 roku.
Jego pierwsza książka non-fiction „Scanning the Bush” zostanie opublikowana jeszcze w tym roku.
Allen-Paisant został wybrany zwycięzcą nagrody TS Eliot Prize z krótkiej listy 10 poetów z Wielkiej Brytanii, Irlandii, Hongkongu i Stanów Zjednoczonych.
Nagroda TS Eliota przyznawana jest za najlepszy zbiór poezji opublikowany w danym roku. W tym roku jurorzy oświadczyli, że otrzymali łącznie 186 zgłoszeń od wydawców brytyjskich i irlandzkich.
