Spoglądając w przyszłość na nadchodzący rok, nalegamy, aby EBOR skorzystał z okazji i przeformułował swoją politykę, umieszczając ją w centrum praw człowieka i praw środowiskowych, piszą Alexandre Andrade Sampaio i Caitlin Daniel.
Od lutego 2022 roku Ukraina znajduje się pod zakrojonym na szeroką skalę atakiem zbrojnym rosyjskich sił zbrojnych.
W obliczu tych tragicznych okoliczności nie jest tajemnicą, że ludzie potrzebują jedzenia, a w obliczu katastrof spowodowanych przez człowieka lub klęsk żywiołowych wszystkie ręce muszą być na pokładzie.
W tym kontekście łatwo byłoby uzasadnić inwestowanie milionów euro i dolarów amerykańskich w projekt dotyczący przemysłowej hodowli zwierząt, który mógłby wyżywić dużą część populacji.
A może tak byłoby?
Z pewnością jest to argument używany przez banki rozwoju, takie jak Europejski Bank Odbudowy i Rozwoju (EBOR), Międzynarodowa Korporacja Finansowa (IFC) Banku Światowego i Międzynarodowa Korporacja Finansowania Rozwoju (DFC) STANY ZJEDNOCZONE.
Wszystkie te banki inwestują w MHP, ukraińską grupę rolno-przemysłową, która prowadzi fermę drobiu w Winnicy, największą w Europie, hodującą jednorazowo ponad 39 milionów kurczaków – a moce produkcyjne stale rosną.
Dla ogółu społeczeństwa może to oznaczać, że banki rozwoju zapewnią zasoby zapewniające bezpieczeństwo żywnościowe i inne podstawowe prawa ludziom żyjącym w kraju rozdartym wojną. Niestety, bliższe spojrzenie ujawnia inną historię.
Reakcja łańcuchowa powodująca znaczne szkody
Problemy, które widzimy w przypadku MHP, wynikają częściowo z podziału projektu na podkategorie przez kredytodawców: EBOR i inne publiczne banki rozwoju. Skutkowało to niewystarczającymi zabezpieczeniami i nieodpowiednim nadzorem nad proponowanym mega-agrobiznesem.
Ponieważ pożyczkodawcy nie określali swoich inwestycji w MHP jako „wysokiego ryzyka”, nigdy nie wymagali od firmy przeprowadzenia lub ujawnienia badań bazowych w celu określenia stanu infrastruktury i środowiska przed rozpoczęciem projektu.
Oznacza to, że gospodarstwo, w którym hodowane są miliony zwierząt, kontroluje setki tysięcy hektarów gruntów rolnych, zużywa miliony metrów sześciennych wody, produkuje setki tysięcy ton obornika i emituje miliony ton gazów cieplarnianych rocznie, nie jest w stanie aby zmierzyć jego wpływ na wodę, drogi i domy.
To błędne obliczenie okazało się niezwykle problematyczne. Lokalne badania wody wykazały niebezpiecznie wysoki poziom azotanów w lokalnych studniach i amoniaku w pobliskiej rzece South Buh: dokładnie taki rodzaj zanieczyszczenia, jaki powoduje intensywna hodowla drobiu, zwłaszcza jeśli chodzi o systematyczne opryskiwanie pestycydami i składowanie dużych ilości obornika na polach i wykorzystywanie wody z czyszczenia ferm drobiu do nawadniania gruntów uprawnych.
Działania te spowodowały nieprzyjemny zapach i kurz, a także uszkodzenia dróg i budynków w wyniku ruchu ciężkich samochodów ciężarowych. Ostatecznie w 2018 r. otwarto obwodnicę, aby zapobiec dalszym zniszczeniom, ale kawalkada ciężkich ciężarówek z łańcucha dostaw i zakupów firmy w dalszym ciągu korzystała z lokalnych dróg i powodowała zniszczenia w domach członków społeczności.
Ponad dziesięć lat później to właśnie poszkodowani – a nie MHP – muszą udowodnić, że ich prawa do zdrowia, mieszkania i bezpieczeństwa zostały naruszone w wyniku wyzysku hodowli przemysłowej.
Jednak nawet jeśli pobiorą próbki wody i wykażą uszkodzenia strukturalne dróg i domów, stoją przed niemożliwym do udowodnienia ciężarem dowodu, ponieważ nie przeprowadzono żadnego badania podstawowego.
Niestety, podział projektów na podkategorie jest zbyt powszechny w planach instytucji zajmujących się rozwojem, co wywołuje reakcję łańcuchową, która może skutkować poważnymi szkodami dla ludzi i środowiska.
Podważanie prawdziwego i znaczącego rozwoju
Co bardziej niepokojące, odkąd w 2010 r. MHP rozpoczęło działalność w zakresie drobiu w Winnicy, członkowie społeczności zgłosili poważne niedociągnięcia w podejściu firmy do konsultacji społecznych.
Zamiast umożliwiać konstruktywne dyskusje na temat potencjalnych negatywnych skutków proponowanych nowych działań, mieszkańcy wioski opisują firmę, która koncentruje się na dowożeniu pracowników autobusem na posiedzenia rady wioski, zapełnianiu sali, tłumieniu sprzeciwu i gwarantowaniu głosowania za każdą kolejną rozbudową.
Ci, którzy odważyli się sprzeciwić projektowi, spotkali się z represjami mającymi na celu zmiażdżenie oporu. Naruszenia te nie tylko podważają wszelkie możliwości odpowiedniego uczestnictwa społeczności, ale także dążenie do prawdziwego i znaczącego rozwoju.
W odpowiedzi na te narastające problemy, w tym zanieczyszczenie wody, uszkodzenia dróg i domów oraz zanieczyszczenie powietrza, a także nieudane konsultacje społeczne pod groźbą odwetu, kilka społeczeństw obywatelskich złożyło skargę do Niezależnego Mechanizmu Odpowiedzialności Projektowej EBOR (IPAM). . organizacje.
Oczekuje się, że po prawie sześciu latach opublikowany zostanie raport IPAM z audytu zgodności, który wykaże wielokrotne naruszenia polityki środowiskowej i społecznej EBOR.
Wzywamy EBOR do zaakceptowania ustaleń swojego biura odpowiedzialności, wyrażenia zgody na współpracę z klientem w celu naprawienia sytuacji i zapewnienia, że podobna sytuacja nigdy więcej się nie powtórzy.
Społeczności mają jeszcze długą drogę do znalezienia zadośćuczynienia i zapewnienia bezpieczeństwa sobie oraz przyszłym pokoleniom, a EBOR powinien współpracować z nimi, aby to osiągnąć.
Żadnych więcej przeszkód
Ponieważ EBOR właśnie zakończył w zeszłym miesiącu doroczne spotkanie, podczas którego wsparcie dla Ukrainy uznano za kluczowy priorytet, szczególnie nadszedł czas, aby zastanowić się nad konsekwencjami inwestowania w spółki takie jak MHP.
EBOR dokonuje obecnie przeglądu swojej polityki społecznej i środowiskowej (PSE). Działanie to powinno zapewnić bankowi możliwość wyciągnięcia wniosków z błędów z przeszłości i wdrożyć proces mający na celu zaradzenie wszelkim przyszłym szkodom, które mogą wyniknąć ze wspieranych przez niego projektów.
Właściwy przegląd ESP przyczyniłby się w dużym stopniu do zapewnienia, że członkowie społeczności ukraińskiej i inne osoby nigdy więcej nie będą musieli znosić takich przeszkód, aby otrzymać sprawiedliwość, na jaką zasługują.
Godne pochwały jest to, że projekt PES uznaje prawa człowieka za nieodłączne prawa wszystkich istot ludzkich, ustanawiając skoncentrowane na ludziach ramy swojej polityki i praktyk.
Dlatego też przejrzystość i uczestnictwo muszą być kluczowymi elementami tych polityk, zgodnie z podstawowymi prawami do wolności wypowiedzi i dostępu do informacji. Oznacza to, że projekty muszą być nie tylko odpowiednio sklasyfikowane, ale EBOR musi także publicznie ujawnić swoją metodologię tej kategoryzacji i umożliwić wkład społeczności.
Bank musi także zdawać sobie sprawę ze swojej odpowiedzialności, jeśli jego klienci nie przestrzegają jego zasad, za zapewnienie możliwości zadośćuczynienia i zapewnienie braku dalszych szkód.
W tym kontekście musi szanować wnioski swojego wewnętrznego mechanizmu rozpatrywania skarg, IPAM, a także wzmocnić swoją ocenę, monitorowanie i zarządzanie represjami, zamiast oczekiwać, że klienci sami będą kontrolować.
Spoglądając w przyszłość na nadchodzący rok, nalegamy, aby EBOR skorzystał z okazji i przeformułował swoją politykę, stawiając w centrum uwagi prawa człowieka i środowisko.
Mają do tego moralny imperatyw, a odpowiedzialność gwarantuje, że ich projekty będą miały maksymalnie pozytywny wpływ.
