Ekwador, Indonezja, Uganda: Gdzie można wybrać się na równik i czy warto tam pojechać?

Niczym złota nić oplatająca Ziemię, równik dodaje odrobinę turystycznej magii do 11 krajów.

Przed wizytą w Ekwadorze, tytułowy równik nie był najbardziej wyczekiwanym momentem na mojej liście rzeczy do zrobienia. Były gigantyczne żółwie do spotkania, lasy mgliste do wspinaczki i rdzenne targi do zwiedzania.

Ale zegar słoneczny Quitsato, 50 kilometrów na północ od Quito, był niespodzianką. To on sprawił, że zostałem zwolennikiem turystyki równikowej.

Nasz ziemski krąg równoleżnika przebiega przez 11 krajów: Indonezję (która ma najdłuższy odcinek), EkwadorKolumbia, Brazylia, Demokratyczna Republika Wysp Świętego Tomasza i Książęcej, Gabon, Kongo, Demokratyczna Republika Konga, Uganda, Kenia i Somalia.

Dzięki Midas Touch rozsiewa odrobinę turystycznego pyłu wszędzie tam, gdzie się pojawi – wznosząc pomniki i muzea i oczywiście mnóstwo selfie.

Dowiedziałem się, że równik może zmienić perspektywę, jeśli tylko na to pozwolimy: przecież na tym polega podróżowanie.

Co można zobaczyć na równiku Ekwadoru?

Do zegara słonecznego w Quitsato można wejść z niepozornego muzeum solarnego prowadzonego przez organizację non-profit Quitsato. Opłata wynosi 5 dolarów (4,50 euro) od osoby dorosłej.

Przewodnicy wygłaszają wnikliwe i trafne opowieści o równiku i o tym, jak został on wyznaczony tutaj, po tym, jak naukowcy z XVIII wieku wyznaczyli jego położenie na podstawie Andów.

Technologia satelitarna potwierdziła, że ​​to miejsce w pobliżu miasta Cayambe jest prawdziwym równikiem – w przeciwieństwie do innych atrakcji turystycznych z roszczeniami równikowymi, pomnika Mitad del Mundo i Intiñan Solar Museum. Jest to również najwyżej położony kraj, w którym można odwiedzić równik.

Będzie mnóstwo czasu na spacer wokół głównej atrakcji: 10-metrowego pomarańczowego słupa umieszczonego pośrodku zegara słonecznego, pośród okrągłej mozaiki kamyków, które oznaczają przesilenia i równonoce.

W bezchmurny dzień biegun wskaże Ci godzinę, nie rzucając żadnego cienia, gdy słońce znajduje się dokładnie nad horyzontem w południe.

Kiedy odwiedziłem to miejsce w lipcu, moja rodzina i ja mieliśmy do dyspozycji platformę o szerokości 54 metrów, co dało nam możliwość zrobienia zabawnych zdjęć. W tym klasyka równika: panorama, podczas której pozujesz po jednej stronie, a następnie biegniesz za fotografem, aby zapozować po drugiej stronie. W ten sposób znajdujesz się zarówno na półkuli północnej, jak i południowej na jednym zdjęciu godnym lodówki.

Równik może zmienić sposób myślenia o mapach świata

Część, która naprawdę utkwiła mi w pamięci, to sala „Ecuascope” – ekspozycja rozciągająca się od podłogi do sufitu, która przedstawia położenie równika względem gwiazd i obnaża arbitralność naszej mapy świata.

Mimo że północ prawie zawsze jest pokazywana na szczycie świata, nie ma nic z natury „w górę” w północy. Historycznie rzecz biorąc, mapy umieszczały różne kierunki na górze w zależności od panującego światopoglądu: na przykład wschód, w stronę wschodu słońca dla starożytnych Egipcjan; południe, w stronę Mekki dla wczesnych kultur muzułmańskich, które znajdowały się głównie na północ od niej.

W 1569 r. flamandzki geograf Gerardus Mercator narysował pierwszą mapę, która uwzględniała krzywiznę Ziemi, aby pomóc żeglarzom w nawigacji. Prawdopodobnie umieścił północ na górze, ponieważ Europejczycy w tym czasie zajmowali się eksploracją, sugeruje autorka tekstów popularnonaukowych Caroline Williams. Biorąc pod uwagę, jak wpływowa była mapa Mercatora, Europa od tamtej pory znajdowała się w górnych piętrach Ziemi.

Muzeum solarne w Quitsato przechyla Twoją perspektywę, zapraszając Cię do wyobrażenia sobie, jak wyglądałby równik przedstawiony jako pionowa linia, ze wschodem na górze. Jego mapa „integralnej geoperspektywy” pokazuje, że wschód jest jedynym punktem kardynalnym ze stałym punktem odniesienia: słońcem.

Dlaczego to ma znaczenie? Cóż, jak pisze Williams„Dowody z psychologii wskazują, że nasza północna kultura może zanieczyszczać sposób, w jaki myślimy o tym, co jest wartościowe na świecie”.

Gdzie jeszcze można zobaczyć równik?

Podróż na równik nie gwarantuje głębokich wrażeń. Ale jeśli już odwiedzasz któryś z tych krajów, warto zrobić mały objazd, aby go przemierzyć.

Znaki równikowe Kenii

W Kenii jest kilka miejsc, w których można zobaczyć równik.

Nanyuki Town ma jasnożółty znak przy drodze, z wieloma sklepami z pamiątkami. Jedna z dwuznacznych recenzji TripAdvisor opisuje to miejsce jako „obowiązkową pułapkę turystyczną”. Za niewielką opłatą można zobaczyć, jak efekt Coriolisa na wodę (w wyniku którego normalnie obraca się zgodnie z ruchem wskazówek zegara lub przeciwnie do ruchu wskazówek zegara podczas odpływu) staje się zerowy na 0 stopniach szerokości geograficznej.

Rezerwat Ol Pejeta – dom ostatnich białych nosorożców północnych na planecie – ma też swój znak i jest spokojniejszym miejscem, w którym można chłonąć chwilę.

Pomnik Równika w Indonezji

Znany jako „Equator City” Pontianak jest stolicą prowincji Kalimantan Zachodni. Dwie mile na północ od centrum znajduje się małe, bezpłatne muzeum, w którym znajduje się oryginalny pomnik po raz pierwszy zbudowany na tym miejscu przez holenderskiego geografa w 1928 roku.

Następnie zbudowano wokół niego większy pomnik, dzięki czemu Pomnik Równika stał się znanym zabytkiem.

Również wśród odwiedzających pojawia się mieszane reakcje. „Niestety, teren wokół Monumentu jest bardzo słabo zagospodarowany i utrzymany” – pisze jeden z turystów. „I tak tam jedźcie, bo to cud. Wasza fizyczna obecność w tej części świata to wspaniałe uczucie, nagroda sama w sobie”.

Wizytę warto zaplanować na okres przesilenia wiosennego i jesiennego, kiedy w mieście Pontianak odbywa się impreza.

Możliwość zrobienia zdjęć równikowych w Ugandzie

W Ugandzie jest też kilka oznaczonych punktów na równiku, które możesz wybrać, gdy akurat nie chcesz podziwiać goryli górskich.

Najłatwiej dotrzeć do Kayabwe, gdzie linia przecina autostradę Kampala-Masaka. Tutaj prosty okrągły pomnik zapewnia idealną okazję do zrobienia zdjęcia, aby zachować trwałe wspomnienie.

„Byłem zaskoczony, jak ciekawie było zatrzymać się na równiku” – pisze jeden z recenzentów TripAdvisor. Pobliskie sklepy z pamiątkami i restauracje również otrzymują ogólnie pozytywne recenzje.