Odwiedzamy tętniące życiem studenckie miasto Bolonia we Włoszech, gdzie największe europejskie umysły naukowe gromadzą dane o naszej planecie od czasów renesansu.
W Bolonii we Włoszech znajduje się najstarszy uniwersytet na świecie i największy w Europie zbiór danych klimatycznych. W tym odcinku Climate Now podróżujemy do historycznej stolicy regionu Emilia-Romagna, aby zapytać, czego możemy nauczyć się z naszej przeszłości, aby lepiej przygotować się na przyszłość.
Najcieplejszy październik jak dotąd
Najpierw krótki przegląd najnowszych danych z usługi Copernicus Climate Change Service.
Na całym świecie był to najcieplejszy październik w historii, z temperaturą o 0,8 stopnia Celsjusza wyższą od średniej z lat 1991–2020.
Możemy spojrzeć na to z innej perspektywy na poniższym wykresie przedstawiającym roczne temperatury od 1940 r. W tej chwili rekordem jest rok 2016, ale rok 2023 jest teraz wyraźnie znacznie wyższy, co oznacza, że jesteśmy na dobrej drodze, aby był to najgorętszy rok w historii .
Październik w Europie charakteryzował się ekstremalnymi warunkami pogodowymi: burza Babet nawiedziła Wielką Brytanię, Niemcy, Danię i Francję, powodując ofiary śmiertelne i rozległe powodzie.
Klimatolodzy twierdzą, że w miarę ocieplania się naszej planety możemy spodziewać się intensywniejszych opadów podczas tego rodzaju wydarzeń.
„Cieplejsze powietrze może pomieścić więcej wilgoci. Zatem każdy stopień ocieplenia powoduje 7% wzrost ilości wody, jaką może pomieścić powietrze” – powiedziała Rosie Oakes, klimatolog z Met Office.
„Jeśli więc pomyślisz o tym w kontekście opadów, w systemie będzie więcej wody, więc gdy już wystąpią, będziesz mieć silniejsze burze deszczowe”.
Opady deszczu powstałe podczas październikowych burz są odzwierciedlone na europejskiej mapie anomalii opadów w niebieskim pasie od Półwyspu Iberyjskiego po Rosję.
Uniwersytet w Bolonii, gdzie wielkie umysły, takie jak Mikołaj Kopernik, badały naturę planety Ziemia
Bolonia to tętniące życiem miasto studenckie i miejsce, w którym największe umysły naukowe Europy, takie jak Mikołaj Kopernik, od czasów renesansu gromadzą dane o naszej planecie.
Profesor Monica Azzolini, profesor nadzwyczajny na Uniwersytecie w Bolonii, oprowadziła nas po oszałamiającym muzeum Palazzo Poggi i wspaniałej Biblioteca Universitari di Bologna.
„To jedna z wielu europejskich kolekcji z XVI wieku, w których starano się zgromadzić jak najwięcej informacji o świecie, jaki znali” – powiedziała Climate Now.
„Teraz w większym stopniu polegamy na danych liczbowych, ale pomysł jest dokładnie taki sam. Chodzi o to, aby nadać światu sens poprzez zebranie jak największej ilości informacji”.
Tecnopolo di Bologna: Wykorzystanie danych do przewidywania przyszłości
Dziś wysiłki mające na celu zrozumienie Ziemi i dokładne przewidywanie przyszłości są kontynuowane w Tecnopolo di Bologna, w którym znajduje się europejski magazyn danych klimatycznych.
Ośrodek posiada kompletną dokumentację datowaną od 1940 roku do czasów współczesnych. Wewnątrz serwerów znajdują się informacje przydatne do zarządzania wpływem zmian klimatycznych na rolnictwo, miasta, zdrowie, a nawet produkcję czystej energii.
„Istnieje również wiele innych sektorów, zarówno w społeczeństwie, jak i w gospodarce, które mogą wykorzystywać tego rodzaju dane, na przykład dotyczące produkcji energii” – powiedziała Susanna Corti, dyrektor ds. badań we Włoskiej Krajowej Radzie ds. Badań Naukowych.
„Może pomóc w planowaniu, jakie będą te duże elektrownie wiatrowe, a nawet inne rodzaje energii odnawialnej, takie jak energia słoneczna”.
Naukowcy tacy jak Susanna wykorzystują te dane do symulacji przyszłości naszego klimatu. Pokazała nam dwa przykłady scenariusza o wysokiej i niskiej emisji, ilustrując, jak ociepli się nasza planeta, jeśli nie zrobimy nic, aby ograniczyć emisję gazów cieplarnianych.
„To tylko jeden przykład, ale potrzebne są wszystkie razem, aby móc podejmować decyzje” – dodała Susanna.
Z niedawnej przeszłości można wyciągnąć cenne wnioski z magazynu danych klimatycznych. A jeśli spojrzymy wstecz na naszych renesansowych przodków, których cenne dzieła, takie jak Mundus Subterraneus Athanasiusa Kirchera, przechowywane są tutaj, w Bolonii, – czego możemy się od nich nauczyć?
„Myślę, że jedną z lekcji płynących z przeszłości jest to, że wierzyli, że Ziemia jest żywą istotą i że są częścią tego środowiska, a zmiany rzeczy mogą prowadzić do problemów” – podsumowała profesor Monica Azzolini.
