To, co dzieje się w Brukseli, ma większy wpływ na nasze codzienne życie, niż jesteśmy tego świadomi i większy, niż im to przypisujemy. Traktowanie ich jak wyborów drugiej kategorii nie byłoby właściwe, pisze Els Bruggeman.
Unia Europejska i jej obywatele to nadal napięte stosunki. Osoba pełna mieszanych poglądów i nieufności, a jednocześnie mająca wysokie oczekiwania.
Brzmi jak przepis na poważną poradnię małżeńską albo scenariusz lepszej hollywoodzkiej komedii romantycznej? Nie, to po prostu europejska rzeczywistość.
Od miłości do nienawiści, nienawiści do miłości. Przypomina to status relacji na Facebooku: „To skomplikowane”.
Zakrojone na szeroką skalę badanie eurokonsumentów, podsumowując ostatnie pięć lat, wskazuje na niewielkie zadowolenie konsumentów z ogólnych osiągnięć UE.
Choć obywatele doceniają sposób, w jaki Europa poradziła sobie z pandemią Covid-19, podejście UE do inflacji i kryzysu związanego z kosztami utrzymania spotyka się z oszałamiającym 12% poparciem.
Wiąże się to z równie niskim poziomem zaufania do naszych instytucji UE w zakresie rozwiązywania głównych obaw obywateli dotyczących przyszłości.
Można by pomyśleć, że to przepis na katastrofę? Tutaj robi się interesująco. Po przedstawieniu konkretnych mierników konsumenckich postrzeganie przybiera niezwykle ostry obrót.
Masz prawo do naprawy produktów? Bardzo ważne. Lepsza ochrona przed dostawcami energii? Świetnie. Chronić nieletnich w mediach społecznościowych? Kochamy to.
Nieznane równa się niekochane
Jednak bardzo niewielu obywateli ma świadomość, że należy za to podziękować Unii Europejskiej. Tym bardziej, że czuję się o tym odpowiednio poinformowany.
OK, 7 na 10 osób wie, że to UE ogranicza emisję CO2 z ich samochodów, ale jeśli chodzi o poprawę cyberbezpieczeństwa i bezpieczeństwa produktów, to nie tak bardzo.
Nawet trwałe i ugruntowane korzyści dla konsumentów, takie jak prawo do odesłania produktu podczas zakupów online, koniec z opłatami za roaming lub rekompensata w przypadku opóźnień lotów, nie wydają się przemawiać do połowy obywateli Europy .
Jest to zaskakujące, biorąc pod uwagę, że większość przepisów wzmacniających pozycję konsumentów wywodzi się z solidnego prawodawstwa europejskiego.
Konsumenci z pewnością nie kłamali, wskazując w ankiecie, że wiedzą bardzo mało o Unii Europejskiej.
Oczywiście nie pomaga to im czuć się słabo poinformowanymi przez media krajowe. I na pewno nie pomaga to, że niektórzy krajowi decydenci mają skłonność do obwiniania Europy, gdy coś idzie źle, i obwiniania tego, gdy wszystko idzie dobrze.
Nie tego ludzie chcą i oczekują od swoich przywódców. Wręcz przeciwnie, 69% chce, aby przede wszystkim zachowywali się jak Europejczycy, a połowa chce więcej Europy, a nie mniej.
To zabawne: pomimo sceptycyzmu i braku zaufania konsumentów, wyrażają oni także duże nadzieje i duże oczekiwania.
Dostęp do niedrogich leków, zrównoważonej i niedrogiej żywności czy walka z oszustwami finansowymi? Tak proszę.
Ponieważ 75% i więcej uważa to za bardzo ważne, obywatele dają UE wyraźny mandat, aby zapewniła im to. Jasnemu mandatowi towarzyszy jasny komunikat: Europo, liczymy na to, że podejmiesz wyzwanie.
Twój głos ma znaczenie
9 czerwca do obywateli Europy należy podjęcie wyzwania i oddanie głosu.
Europa ma znaczenie. To, co się tam dzieje, ma wpływ na nasze codzienne życie w większym stopniu, niż jesteśmy tego świadomi i w większym stopniu, niż im to przypisujemy. Jeśli chcemy, aby Europa przewodziła konsumentom, zadaniem konsumentów jest pokazanie właściwego kierunku.
Traktowanie ich jak wyborów drugiej kategorii nie byłoby właściwe. Dlatego uderzające jest to, że w momencie przeprowadzania badania Euroconsumers prawie połowa miała poczucie, że jest słabo poinformowana lub w ogóle nie jest poinformowana o różnych programach wyborów politycznych, a jeden na trzech głosowałby po prostu na tę samą partię, na którą głosował na szczeblu krajowym.
Został miesiąc do wyborów europejskich, więc jeszcze nie jest za późno.
Używając języka Taylor Swift, jednej z najbardziej wpływowych kobiet dzisiejszych czasów, to, czy otrzymamy „Kochanka”, czy raczej „Departament Torturowanych Poetów”, zależy od naszych nowych europejskich przywódców i od obywateli Europy.
