Frans Timmermans, człowiek, któremu powierzono zadanie przewodzenia ambitnej polityce klimatycznej UE, zrezygnował ze stanowiska w Komisji, aby powrócić do holenderskiej polityki w nadziei, że zostanie kolejnym premierem kraju.
Timmermans, który od dziesięciu lat przebywa w Brukseli, ma pokierować sojuszem Zielonych (GL) i Partii Pracy (PvdA) w przedterminowych wyborach parlamentarnych zaplanowanych na 22 listopada.
Sojusz prowadzi obecnie w sondażach, a agregator EU Elects faworyzuje go z 17,1% głosów, wyprzedzając centroprawicową partię VVD odchodzącego premiera Marka Rutte.
„Dziękuję Fransowi Timmermansowi za jego pełną pasji i niestrudzoną pracę na rzecz urzeczywistnienia Europejskiego Zielonego Ładu” – stwierdziła przewodnicząca Komisji Ursula von der Leyen w wydanym we wtorek oświadczeniu.
„Dzięki jego doskonałemu wkładowi i dużemu osobistemu zaangażowaniu poczyniliśmy ogromne postępy w kierunku osiągnięcia celów UE, czyli stania się pierwszym kontynentem neutralnym dla klimatu, oraz w kierunku podniesienia poziomu ambicji klimatycznych na całym świecie” – dodała.
Maroš Šefčovič, wiceprzewodniczący Komisji ds. stosunków międzyinstytucjonalnych i prognozowania oraz były szef UE ds. energii, przejmie tekę Timmermansa odpowiedzialną za Europejski Zielony Ład. Przydzielono mu także tymczasowo tekę odpowiedzialności za politykę działań w dziedzinie klimatu do czasu mianowania nowego holenderskiego komisarza.
Von der Leyen życzyła Šefčovičowi powodzenia w jego nowym zadaniu, jakim jest „kontynuowanie ochrony klimatu i Europejskiego Zielonego Ładu zgodnie z wymaganymi ambicjami” i zwróciła się do premiera Holandii o zaproponowanie nazwisk kobiet i mężczyzn na nowego kandydata Komisarz holenderski.
O nowych ustaleniach poinformowano już Parlament Europejski i hiszpańską prezydencję Rady.
Car klimatyczny UE
Timmermans ogłosił zamiar kandydowania w imieniu lewicowego sojuszu socjalistów i zielonych w nadchodzących wyborach powszechnych w Holandii w lipcu, po nieoczekiwanym upadku koalicyjnego rządu premiera Marka Rutte.
Jego ogłoszone odejście pozostawiło dziurę w jednym z najważniejszych portfeli w UE, którym Timmermans kieruje od 2019 r.
Po prawie dziesięciu latach służby w Brukseli Timmermans zostaje okrzyknięty „carem” klimatycznym UE. Jego przewidywane odejście zagroziło ostatniemu etapowi kształtowania polityki UE na rzecz Zielonego Ładu przed wyborami europejskimi w 2024 r.
W 2019 r. stał się odpowiedzialny za przełomowy Zielony Ład UE, który sama von der Leyen określiła jako „moment Europy na Księżycu”. Od tego czasu stał na czele przyjęcia polityk transformacyjnych, których celem jest zapewnienie, że 27-osobowy blok osiągnie neutralność klimatyczną do 2050 r.
Odegrał także wybitną postać w negocjacjach międzynarodowych i odegrał kluczową rolę w ułatwieniu osiągnięcia porozumienia podczas szczytu COP27.
Do jego osiągnięć należy unijny zakaz stosowania silników spalinowych, graniczny podatek od emisji dwutlenku węgla oraz nowy system handlu uprawnieniami do emisji (ETS) dla transportu drogowego i budynków.
Niedawno w Parlamencie Europejskim niewielka większość przyjęła budzącą duże kontrowersje ustawę o przywracaniu przyrody, która stała się ostatnim piórkiem w głowie Timmermansa.
Jego pasja do zielonego prawodawstwa sprawiła, że stał się celem partii prawicowych, które twierdziły, że jego ustawodawstwo nakłada niepotrzebne obciążenie na europejski przemysł i utrudnia gospodarkę.
Kwestie te będą głównym tematem wyborów w Holandii, gdzie populistyczny Ruch Rolników-Obywatelów zdobył znaczne terytorium w wyborach lokalnych w marcu tego roku, na fali gniewu obszarów wiejskich na politykę rządu w zakresie ochrony środowiska.
Krytyczny portfel
Zielony Ład prawdopodobnie pozostanie jednym z priorytetowych obszarów polityki Komisji Europejskiej, gdy stery obejmie komisarz Maroš Šefčovič.
W swoim oświadczeniu von der Leyen określiła Šefčoviča jako jednego z najstarszych i najbardziej doświadczonych członków swojej uczelni.
„Naszym priorytetem będzie wzmocnienie czystej rewolucji przemysłowej, modernizacja naszych sieci i infrastruktury na potrzeby transformacji energetycznej i dostępu do surowców krytycznych” – powiedziała.
Jego nominacja oznacza, że polityka klimatyczna UE pozostanie w rękach socjalisty, pomimo zjadliwej krytyki głównej prawicowej europejskiej grupy politycznej, do której należy von der Leyen, wobec inicjatyw ekologicznych kierowanych przez Timmermansa.
