Na stanowiskach związanych z ochroną przyrody zazwyczaj dominowali biali ludzie. Ale te grupy walczą o dywersyfikację pola.
Arianna Barajas nigdy nie uważała się za osobę lubiącą spędzać czas na świeżym powietrzu. Jest córką meksykańskich imigrantów, która dorastała na przedmieściach Chicago. Jej wypady na łono natury sprowadzały się zwykle do wycieczki rowerowej do parku miejskiego.
Interesowała się dzikimi zwierzętami, ale nie miała pojęcia, że może zarabiać na życie pracując z nimi, dopóki jej starszy brat nie zapisał się do szkoły weterynaryjnej. Zrobiła skok wiary i zapisała się na Uniwersytet Wisconsin-Madison, gdzie została absolwentką ekologii dzikiej przyrody.
Tego lata Barajas odbył staż przeznaczony dla osób kolorowych w siedzibie International Crane Foundation w Baraboo w stanie Wisconsin i wkroczył w nowy świat.
„Dorastając, zawsze wiedziałem, że interesuję się dziką przyrodą i zwierzętami, ale nie wiedziałem, jakie mam opcje” – powiedział Barajas, lat 21.
„Po prostu mam pasję do spędzania czasu na świeżym powietrzu. Nie mogę po prostu siedzieć cały dzień w biurze. Muszę wyjść na zewnątrz i robić rzeczy, które moim zdaniem są wartościowe.
Grupy ekologiczne w całym kraju przez ostatnie dwie dekady pracowały nad wprowadzeniem członków niedostatecznie reprezentowanych populacji, takich jak Barajas, do świata ochrony przyrody, w którym przeważają biali.
Wysiłki nabrały tempa, odkąd śmierć George’a Floyda wymusiła w Stanach Zjednoczonych rozliczenie społeczne w zakresie stosunków rasowych i stanowiła wyzwanie dla różnych branż do skupienia się na wysiłkach na rzecz różnorodności i włączenia społecznego.
Dlaczego osoby kolorowe są niedostatecznie reprezentowane w ochronie przyrody?
W miarę jak zmiany klimatyczne zmieniają planetę, przywódcy muszą wysłuchać każdej perspektywy przy ustalaniu polityki ochrony środowiska, twierdzą zwolennicy mniejszości.
Liczne badania prowadzone od początku lat 80. XX wieku wykazały, że społeczności kolorowe odczuwają wpływ zanieczyszczeń i zmian klimatycznych bardziej dotkliwie niż obszary zamożne.
„Wszystkie problemy środowiskowe, przed którymi stoimy, są naprawdę poważne i po prostu nie możemy stawić czoła im wszystkim, jeśli nie mamy wielu pomysłów na stole” – powiedziała Soumi Gaddameedi, 22-letnia Amerykanka pochodzenia indyjskiego, która pracuje jako darczyńca koordynatorka grupy non-profit Natural Resources Foundation of Wisconsin.
„Nie ma jednego rozwiązania, które pasuje do wszystkich. Osoby kolorowe znajdują się w społecznościach, które borykają się z najgorszymi skutkami. Ważne jest, aby mieli głos.”
Od ponad stulecia biali mężczyźni w dużej mierze kontrolują amerykańską politykę ochrony przyrody. Nowoczesny ruch na rzecz ochrony przyrody w Stanach Zjednoczonych rozpoczął się na przełomie XIX i XX wieku, pod przewodnictwem takich osobistości, jak współzałożyciel Sierra Club John Muir, który otwarcie wyśmiewał Indian amerykańskich jako dzikusów, oraz prezydent Theodore Roosevelt, który podwoił liczbę obiektów w Systemu Parków Narodowych.
Według danych służb ponad 80 procent pracowników National Park Service to osoby rasy białej. Badanie przeprowadzone w 2022 r. wśród 40 największych pozarządowych organizacji i fundacji zajmujących się ochroną środowiska przeprowadzone przez Green 2.0, organizację opowiadającą się za włączeniem mniejszości do sektora ochrony środowiska, wykazało, że 60% personelu i prawie 70% szefów organizacji zidentyfikowano jako rasy białej.
Socjolodzy oferują szereg wyjaśnień braku różnorodności w szeregach ochrony. Na przykład osoby kolorowe zwykle mieszkają w miastach, gdzie rzadziej przebywają na świeżym powietrzu, i mogą uważać rekreację na świeżym powietrzu za domenę białego człowieka, powiedziała Kristy Drutman, filipińsko-żydowska założycielka Green Jobs Board, internetowego zestawienia stanowisk pracy związanych z ochroną środowiska, zawierającego firmy promujące różnorodność. Prowadzi także podcast Brown Girl Green.
„Nie sądzę, że BIPOC zdecydowały się nie przebywać na świeżym powietrzu, po prostu nie mają takich samych możliwości” – powiedział Drutman, używając akronimu dla osób rasy czarnej, rdzennej ludności i osób kolorowych.
„Urbanizacja, segregacja rasowa, wszystkie te historie oddzieliły BIPOC od sąsiadów z większą ilością terenów zielonych” – powiedział Drutman. „Z tego powodu stało się to domeną białych ludzi”.
Biali mężczyźni „dominują” w naukach przyrodniczych, ale wszystko się zmienia
Stosunkowo niewiele osób o kolorze skóry studiuje na studiach biologię i zasoby naturalne. Według badania National Science Foundation w 2021 r. Latynosi stanowili zaledwie około 13,6% absolwentów i 12,8% doktorantów na tych kierunkach. Osoby czarnoskóre stanowiły około 9,5% absolwentów i tylko 6% doktorantów. Rdzenni Amerykanie stanowili mniej niż 1 procent studentów studiów magisterskich i doktoranckich na obu kierunkach.
„Istnieje długoletnia tradycja, w której biali mężczyźni z obszarów wiejskich dominują w tych rolach” – stwierdziła Caitlin Alba, która rekrutuje studentów z mniejszości do programów środowiskowych Uniwersytetu Wisconsin-Stevens Point.
„Mentorzy i pedagodzy (mniejszości) nie są zaznajomieni z tymi możliwościami”.
Krajowa organizacja ekologiczna Conservation Legacy rekrutuje młodych ludzi z niedostatecznie reprezentowanej populacji do zespołów w całym kraju, w tym w Arizonie, Nowym Meksyku, Karolinie Północnej i regionie Appalachów.
Zespoły zajmują się szeroką gamą projektów związanych z ochroną przyrody, takich jak renaturyzacja rzek, monitorowanie roślinności, pomoc w przypadku klęsk żywiołowych i projekty ochrony terenów rdzennych Amerykanów. W skład zespołów wchodzi grupa osób posługujących się językiem migowym oraz żeńska załoga zwana „Aniołami Szlaku”.
Northwest Youth Corps z siedzibą w Eugene w stanie Oregon od 2017 r. rekrutuje uczniów LGBTQ w wieku od 16 do 18 lat oraz dorosłych LGBTQ do tak zwanych Rainbow Crews. Załogi pracują nad projektami ponownego zalesiania i mają na celu zapewnienie tym osobom praktycznych szkoleń i doświadczenia. zainteresowani pracą związaną z ochroną środowiska lub inną karierą na świeżym powietrzu. Program zdobył nagrodę Projektu Roku 2020 przyznawaną przez Corps Network.
W tym roku organizacja utworzyła dwie załogi składające się wyłącznie z kobiet, które działają w Idaho. Organizacja rekrutuje także młodych rdzennych Amerykanów do załóg pracujących na ziemiach przodków w nadziei, że zachęci ich do znalezienia pracy związanej z ochroną środowiska wraz ze swoimi plemionami.
Fundacja Zasobów Naturalnych stanu Wisconsin uruchomiła w 2021 r. program płatnych staży dla studentów BIPOC. W ramach programu stażyści pracują w innych grupach zajmujących się ochroną przyrody, takich jak International Crane Foundation, gdzie Barajas jest jednym z 10 stażystów. W programie stażowym wzięło udział trzech uczestników w 2021 r. i siedmiu latem ubiegłego roku.
Po spędzeniu lata na oznaczaniu i tropieniu żurawi krzykliwych w południowo-środkowym stanie Wisconsin Barajas stał się jeszcze bardziej świadomy tego, jak rzadko uwzględnia się perspektywę mniejszości w świecie ochrony przyrody.
„Czasami słyszę o programach dla dzieci poświęconych różnym rzeczom przyrodniczym. Zastanawiam się, jakie możliwości dajecie osobom, które nie mówią po angielsku?” powiedziała. „Czy docierasz do różnorodnych społeczności?”
Barajas podał przykład miasta nakładającego kary, aby zapewnić ludziom recykling. „No cóż, obecnie istnieje przeszkoda finansowa, w wyniku której niektóre społeczności nie są w stanie zapłacić takiej kary” – stwierdziła.
Osoby kolorowe pracują nad zwiększeniem włączenia społecznego
Inne osoby kolorowe samodzielnie pracują nad rozszerzeniem włączenia społecznego.
Czarny Tykee James dorastał w Filadelfii, ale stał się zapalonym obserwatorem ptaków po tym, jak dwóch białych pracowników lokalnego centrum edukacji ekologicznej odwiedziło jego zajęcia z nauk o środowisku w szkole średniej i zatrudniło go jako przewodnika w placówce. Podobnie jak Barajas, ta praca otworzyła mu oczy na nową ścieżkę.
Od tego czasu James pełnił funkcję specjalisty ds. polityki ochrony środowiska dla przedstawicielki stanu Pensylwania Donny Bullock i koordynatora ds. rządowych w National Audubon Society. Obecnie pracuje jako przedstawiciel ds. relacji rządowych w The Wilderness Society, którego celem jest ochrona obszarów dzikiej przyrody.
W 2019 roku James był współzałożycielem Amplify the Future, która zapewnia stypendia uniwersyteckie obserwatorom ptaków rasy czarnej i latynoskiej z kontynentalnych Stanów Zjednoczonych i Portoryko.
„Kiedy podejmujemy decyzje dotyczące wykorzystania ograniczonych zasobów… odpowiedź na tego typu ważne pytania wymaga różnorodności wizji” – powiedział James.
„Ci sami ludzie z tego samego pochodzenia, pieniędzy, tej samej rasy i majątku. Nie zdziwiłbym się, gdyby wszyscy myśleli tak samo o tym, jak wszystko działa”.
