Według Ministerstwa Środowiska Ekwadoru na wyspę Floreana wypuszczono około 510 zięb pięciu gatunków w ramach programu przywracania przyrody.
Stado zięb, ptaków słynnie badanych przez Karola Darwina w jego teorii ewolucji, zostało ponownie wprowadzone na obszar Wysp Galapagos.
Od 2023 r. eksperci pracują nad wytępieniem wprowadzonych gatunków, które spowodowały zniknięcie wielu gatunków rodzimych, torując drogę do odbudowy ekologicznej.
„To wyjątkowy dzień” – mówi Eliécer Cruz, rzecznik Fundacji Ochrony Środowiska Jocotoco.
„Utrzymanie realnego odsetka populacji w przypadku nieprzewidzianych okoliczności jest najważniejszym środkiem łagodzącym w ramach Projektu Floreana.
Gatunki nie występujące nigdzie indziej na świecie
Według Ministerstwa Środowiska Ekwadoru na wyspę Floreana wypuszczono około 510 zięb pięciu gatunków w ramach programu przywracania przyrody.
Floreana jest jedną z 13 wysp tworzących archipelag wraz z kilkoma wysepkami.
Przygotowanie ptaków do wypuszczenia było „długim i drobiazgowym” procesem, który obejmował hodowlę i opiekę w niewoli. Jeden z pięciu gatunków, krytycznie zagrożona zięba drzewiasta, „występuje wyłącznie na wyspie Floreana, nigdzie indziej na świecie” – mówi Arturo Izurieta, dyrektor Parku Narodowego Galapagos.
Ptaki zostały odłowione i zaopiekowane przez specjalistów i naukowców w specjalnych wolierach zbudowanych w celu ich obserwacji.
Według Ministerstwa Środowiska, po kilku miesiącach opieki i wytępieniu zagrażających im gatunków, 26 lutego stado zostało uwolnione.
Największym zagrożeniem dla zięb Darwina są koty i gryzonie
Według pozarządowych organizacji zajmujących się ochroną przyrody wprowadzone gatunki, takie jak koty i gryzonie, spowodowały zniknięcie kilkunastu gatunków endemicznych lub rodzimych.
Wypuszczenie zięb to konkretny krok w kierunku odbudowy środowiska i zrównoważonego rozwoju na wyspie Floreana.
Ptaki zostały wyposażone w urządzenia śledzące, które monitorują ich ruchy, zapewniając ich dobre samopoczucie i wspomagając bieżące wysiłki badawcze. Drony będą również wykorzystywane do monitorowania grup liczących do 40 ptaków jednocześnie, zapewniając cenny wgląd w ich zachowanie i wykorzystanie siedlisk.
