Ostatnia nadzieja Salviniego opiera się na budowie mostu na Sycylię

RZYM — Na początku marca Matteo Salvini wspiął się na buldożer, aby rozpocząć budowę nowego mostu w Lombardii.

Plac budowy został poświęcony przez księdza, zanim Salvini – włoski minister infrastruktury – sporządził listę projektów budowlanych w toku. Dodał, że w przypadku jakichkolwiek opóźnień sam rozbije namiot w ramach protestu.

Na szczycie jego listy znajduje się znacznie większy most – o długości 3 km – przez Cieśninę Mesyńską, pomiędzy kontynentalnymi Włochami a Sycylią. Początki tego szalenie ambitnego pomysłu sięgają czasów starożytnego Rzymu, kiedy Pliniusz Starszy opisał, jak ustawiono pływającą konstrukcję, która miała przewieźć ponad 100 słoni bojowych z wyspy na kontynent.

Teraz Salvini ma nadzieję, że uda mu się odnieść sukces tam, gdzie zawiedli Benito Mussolini i Silvio Berlusconi, i rozpocznie projekt budowlany do czerwca, ożywiając po drodze swoje podupadające przywództwo polityczne.

„To jego ostatnia walka” – powiedział Pierluigi Testa z think tanku Trinità dei Monti w Rzymie. „Próbuje skojarzyć swoje nazwisko z wielkim dziełem publicznym, ale jest to desperacki ruch mający na celu odwrócenie uwagi od wewnętrznych ataków i zwrócenie na siebie uwagi”.

Salvini zasłynął jako skrajnie prawicowy podżegacz, którego odmiana antyimigranckiego eurosceptycyzmu i ludowego wizerunku zapewniła mu ogromną popularność. W 2019 roku jego partia Liga zdobyła w wyborach do Parlamentu Europejskiego oszałamiające 34 procent głosów.

Obecnie jego ugrupowanie dryfuje – w ostatnich sondażach odsetek ten wynosi zaledwie 8,5 proc., a jego pozycja u steru staje się coraz bardziej wątpliwa.

W ciągu ostatnich pięciu lat Salvini został przyćmiony przez charyzmatyczną Giorgię Meloni, która w 2022 r. poprowadziła swoich Braci Włoskich do władzy na czele prawicowej koalicji. Jest nękany wyzwaniami wewnątrzpartyjnymi i postrzegany jako coraz bardziej nieskuteczny wewnątrz rząd.

Fotorozmowa z buldożerem w Lombardii w północnych Włoszech była przedsmakiem jego najwspanialszego planu. Niedawna próba budowy mostu przez Cieśninę Mesyńską zakończyła się fiaskiem w 2011 r., kiedy upadł rząd Silvio Berlusconiego, ale Salvini ponownie ją odkurzył.

Salvini nalega, aby rozpocząć projekt do czerwca, kiedy odbędą się wybory europejskie, które mogą zdecydować o jego przywództwie w Lidze lub o jego złamaniu.

Czas będzie krytyczny. W miarę jak spada poparcie wyborcze dla Ligi, partyjnym kolegom Salviniego kończy się cierpliwość. Wszystkich 15 członków jednego lokalnego stowarzyszenia partyjnego w Lombardii, sercu Ligi, w zeszłym miesiącu złożyło rezygnację w ramach protestu.

„Salvini w pojedynkę przepisał ideologię partii na nacjonalistyczną” – powiedział Daniele Albertazzi, profesor polityki na Uniwersytecie w Surrey. „To tak, jakby autonomiści Katalonii chcieli reprezentować obywateli Madrytu. Aktywistom i wyborcom nie przeszkadzało to, pod warunkiem, że odnosił sukcesy”.

W lutym partia zdobyła w wyborach regionalnych na Sardynii zaledwie 3,7 proc. Wyborcy Ligi czują się zdradzeni przez ataki partii w poprzedniej kadencji na dwa rządy, co zmusiło ich do pójścia na kompromis – na przykład poparcia uciążliwych przepisów związanych z pandemią.

Wątpiący odnaleźli swój głos. Jeden z eurodeputowanych, Gianantonio Da Re, został niedawno wyrzucony z partii po tym, jak nazwał Salviniego kretynem. Ale inni członkowie Ligi zgadzają się z nim.

Paolo Grimoldi, wysoki rangą działacz partii i były poseł, powiedział, że jedynym błędem Da Re było zbyt długie milczenie. „Kiedy brakuje pomysłów, polityk, spójności, wiarygodności, konsensusu i lojalności, szukasz… kozłów ofiarnych, wymówek, spisków, ale katastrofa jest wyłącznie twoją winą” – napisał Grimoldi na Facebooku.

Odsunięty na bok w ministerstwie infrastruktury przez Meloniego, Salvini skorzystał z okazji, aby stać się właścicielem projektu w Cieśninie Mesyńskiej, który jego zdaniem wniesie do gospodarki 20 miliardów euro i stworzy 120 000 miejsc pracy.

Istnieje znaczny sprzeciw wobec mostu, wynikający z obaw związanych z trzęsieniami ziemi i szkodami dla środowiska. Krytycy argumentują też, że dwa południowe regiony, które zostaną połączone, mają pilniejsze potrzeby niż połączenie nowego przejazdu drogowo-kolejowego.

Podczas niedawnej wizyty w Mesynie przywódczyni opozycyjnej Partii Demokratycznej Elly Schlein stwierdziła, że ​​projekt jest „anachroniczny, szkodliwy i błędny” oraz że przyspieszono go ze względu na czerwcowe głosowanie. I jest mało prawdopodobne, aby zrobiło to wrażenie na tradycyjnych wyborcach Ligi oddalonych o setki kilometrów na północy, dodał Albertazzi.

W zeszłym miesiącu w raporcie dla parlamentu komisja ekspertów naukowych i technicznych pozytywnie oceniła plan, przyznała jednak, że nie przeprowadzono jeszcze testów wiatru i trzęsień ziemi. Wielu Włochów wątpi, czy most kiedykolwiek powstanie.

Wydaje się mało prawdopodobne, aby most pokonał pozostałe przeszkody biurokratyczne na czas i uratował partię Salviniego podczas czerwcowych wyborów do Parlamentu Europejskiego. (Nawet Ministerstwo Środowiska złożyło ponad 200 zapytań dotyczących projektu). Plan awaryjny Salviniego wydaje się zakładać zajęcie przestrzeni Meloniego, znajdującej się na skrajnie prawicowej scenie politycznej.

Salvini otwarcie kibicuje perspektywie reelekcji Donalda Trumpa na prezydenta USA i wysyła sygnały do ​​wyborców przeciwko zbrojeniu Ukrainy, co ostatnio wywołało zamieszanie, świętując porażkę wyborów Władimira Putina w Rosji.

Próbował nawiązać sojusze z innymi skrajnie prawicowymi partiami w Europie, takimi jak Zjednoczenie Narodowe Marine Le Pen we Francji i Alternatywa für Deutschland w Niemczech. „Stara się być przywódcą prawicy, Orbánem Włoch” – powiedział Testa z Trinità dei Monti.

Czego Salvini potrzebuje od czerwcowych wyborów europejskich, aby zabezpieczyć swoją pozycję? Jeśli sondaże Ligi wyniosą dwucyfrowe wyniki, Salvini prawdopodobnie przetrwa, przynajmniej w krótkiej perspektywie. Ale słaby wynik poniżej 10 procent może wywołać rywalizację o przywództwo lub przyspieszyć utworzenie wyraźnie przeciwnej frakcji, powiedział Albertazzi.

Do tej pory Salvini mocno trzymał swoją partię, która nadal składa się z jego lojalistów. Został jednak zmuszony zgodzić się na zwołanie kongresu członków Ligi po wyborach europejskich.

Będzie to potencjalnie niebezpieczny moment, dający niezadowolonym członkom partii szansę na wywołanie rywalizacji o przywództwo. Nawet Umberto Bossi, założyciel partii, wezwał do wyboru nowego lidera.

Jeśli zostanie usunięty, Salvini pozostanie kiepskim ministrem infrastruktury, przecinającym wstęgi i pozującym z buldożerami. Gdy jego władza wyczerpie się, może być już za późno na budowanie mostów.